Zwolnienie z długu przez pracodawcę, który zapłacił mandat za pracownika
Niekiedy w trakcie wykonywania zadań służbowych pracownik popełni wykroczenie, za które jako sprawca naruszenia, musi ponieść konsekwencje – zapłacić mandat lub karę pieniężną.
Kiedy pracownik porusza się pojazdem służbowym to mandat może przyjść na adres pracodawcy. Pracodawca nie ma obowiązku płacenia mandatu za swojego pracownika, nawet jeżeli ten poruszał się w danym momencie naruszenia przepisów autem służbowym.
Czasem jednak pracodawca decyduje się zapłacić karę lub mandat i nie oczekuje zwrotu równowartości zapłaconej kwoty.
Zwolnienie pracownika od obowiązku zwrotu równowartości kary pieniężnej nałożonej na pracownika, a zapłaconej przez pracodawcę stanowi zwolnienie z długu. Pracownik uzyskuje korzyść w postaci zwolnienia z obowiązku zapłaty.
Przysporzenie uzyskane na skutek zwolnienia dłużnika z długu zaliczane jest do przychodów z nieopłatnych świadczeń (w tym przypadku jest to przychód ze stosunku pracy) i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 508 k.c. zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Z uwagi na fakt, że oświadczenie wierzyciela (pracodawcy) musi zostać przyjęte (zaakceptowane) przez dłużnika (pracownika), zwolnienie z długu ma postać umowy. W jej treści:
– strony oświadczają, że z określonego tytułu wierzyciel ma roszczenie wobec dłużnika o zapłatę określonej kwoty,
– wierzyciel oświadcza, że zwalnia dłużnika z długu wynikającego z ww. tytułu,
– dłużnik oświadcza, że wyraża zgodę na zwolnienie go z długu.